“Het was best spannend om te verhuizen”, zegt Hanneke. “Ik kende hier niemand en heb geen kinderen. Ik hoopte op wat meer persoonlijk contact met mensen uit de buurt. In de stad voelt het soms wat anoniem.”
“Dat contact kwam er gelukkig al snel”, zegt Noual. “We hebben een wandelclub met allemaal vrouwen van onze leeftijd. Behalve dat we samen wandelen, zijn we ook echt vriendinnen geworden.”
Onlangs werd een van hun sportmaatjes tijdelijk slecht ter been. “Dat hebben we samen goed opgevangen”, zegt Noual. “We maakten een rooster voor het uitlaten van de hond en zorgden dat er elke dag iemand langs kwam voor een kop thee. Het was fijn om te merken dat iedereen naar elkaar omkijkt.”
Het zette Hanneke en Noual aan het denken. “Wat als een van ons ziek wordt”, zegt Hanneke. “We hebben er veel over gepraat. Niet iedereen heeft familie dichtbij of iemand om op terug te vallen. Daarom is het belangrijk om nu al na te denken over later.”
Ze lachen als ze vertellen over hun toekomstdroom: naast elkaar wonen. “Dat lijkt ons gezellig én handig”, zegt Noual.
Tot die tijd redden ze zich prima, maar ze willen anderen wel aanmoedigen het gesprek te voeren met mensen in hun omgeving. “Veel mensen zijn alleen”, zegt Hanneke. “Door naar elkaar te kijken, help je niet alleen een ander, het maakt je leven ook gezelliger.”
Benieuwd wat jij kunt doen of hoe je zo’n gesprek over de toekomst voert? Gebruik de gesprekskaarten en kijk op praatvandaagovermorgen010.nl.
